بلاخره صحبت‌های استاد کلانتری اثر خودش را گذاشت. الان نزدیک یک ماه است که تقریبن هر روز به پیاده‌روی صبحگاهی می‌روم.
با سختی آن را آغازیدم. دل کندن از تشک گرم و نرم، آن هم وقتی همه در خواب ناز و آرام بودند، سخت بود. اما خیلی زود قضیه برعکس شد. تاثیرات مثبت و عجیب پیاده‌روی صبحگاهی موجب شد شب‌ها، به شوق پیاده‌روی به خواب روم و وقتی قبل از خروج از خانه‌، به چهره‌های غرق در خواب همسر و دخترم نگاه می‌کنم از اینکه آنها این لذت ساده و عمیق را نمی‌چشند، حسرت بخورم.
پیاده‌روی موجب شد:
۱. در ابتدا و طول روز، ذهن آرام‌تر و شفاف‌تری داشته باشم.
۲. اشتهایم را کنترل کرد و میلم را به خوردن هله‌هوله از بین برد.
۳. ذهن و افکار مثبت‌تر و پُراُمیدی به من بخشید.
۴. روح و جسمم را سبک کرد.
۵. تمرکز بیشتری در انجام کارها به دست آوردم.
۶. خواب شبانه‌ی باکیفیت‌تری را تجربه کردم.
و شک ندارم با تداوم پیاده‌روی، دستاوردهای بیشتری را تجربه خواهم کرد.