حسِ عجز و ناتوانی بد دردی‌ست! قبل از آنکه به عنوان یکی از ستون‌های یک زندگی، نقش و مسئولیت بپذیرم، گمان می‌کردم اداره‌ی یک خانه و زندگی کار راحت یا اَقَلن قابل کنترلی‌ست اما حالا می‌فهمم گاو نر می‌خواهد و مردِ کُهن!

اینکه بخواهی همه‌چیز را نه، حداقل کنترل امور مهم را در دست بگیری و نتوانی، آستانه‌ی تحمل و تحریک‌پذیری انسان را پایین می‌آورد و گمان می‌کنم یکی از اصلی‌ترین عللِ بی‌اعصاب بودن همه‌مان، همین باشد.

وقتی زندگیِ همه‌چیز تمام و تحت کنترل و مالکیتِ افراد مشهور و معروف را در شبکه‌های اجتماعی می‌بینیم و فکر می‌کنیم علتِ آشفتگیِ زندگیِ شخصی‌ِ‌مان بی‌عرضگی خود و لج اُفتادن خدا با ماست؛ و همین باعث می‌شود بیشتر و بیشتر گند بزنیم و زندگی‌ِمان را از اینی که هست پیچیده‌تر کنیم.

کاش برای خوبیِ حالِ خودمان از دنبال کردنِ انسان‌های دروغگو و نقاب‌دارِ دست برداریم.