اینکه فاصله‌ی نااُمیدی و اُمیدواری به باریکی یک تار مو هست خیلی خوبه ولی اینکه فاصله‌ی اُمیدواری و نااُمیدی به باریکی یک تار مو هست خیلی بده! می‌گیری چی می‌گم؟

وقتی نااُمیدی و یکدفعه معجزه می‌شه، اتفاقی رُخ می‌ده و ورق برمی‌گرده؛ خیلی شیرینه. اما وقتی توی اوج اُمیدواری یکدفعه حادثه‌ی شومی آتش اُمید رو توی قلبت خاموش می‌کنه، خیلی سرد و تلخه.

اما دنیا همینه. هر چیزی یک روی خوب داره و یک روی بد. باریکی و نازکی فاصله‌ی اُمید و نااُمیدی، هم شهدناکه و هم زهرناک!