ما به در آغوش کشیده شدن محتاجیم. همچون طفل دو سالهای که با در آغوش کشیده شدن آرام میشود. آغوش دل دردش را درمان نمیکند یا جایگزین خوراکی مورد علاقهاش نمیشود اما روح و قلبش را آرام میکند. آغوش قرار نیست مشکلات و چالشهای ما را حل کند اما میتواند سطح کورتیزولِ خون و استرس جسم و روحمان را کم کند. آغوش میتواند ذهن ما را باز و پذیرای ایدهها و راهحلهای تازه کند.
از امروز تا روزی که زندهام، در آغوش کشیدنِ اعضای خانوادهی کوچکم، مهمترین و ضروریترین کارِ من خواهد بود.
آخرین نظرات: