این روزا یکی از دغدغههام اینه که بعد از تولدِ جوجهی دوم، چطوری به کارام برسم. البته منظورم از کارهام، بیشتر کارهایی هست که تو حیطهی خوندن و نوشتن و ساختن رسانهی شخصی جا میگیره وگرنه کارهای خونه که زیاد مهم نیستن. شد شد نشدم فدای سرم!
خب مطمئنن خیلی کارها رو نمیتونم مثل الان هر روز انجام بدم. باید به دو روز در هفته انجام دادنشون قانع و راضی بشم. یا یه پیشنهاد دیگه؟!
یادمه توی طاقچه یه کتاب میخوندم راجع به عادت سازی. اسمش رو یادم نیست و کتاب رو کامل نخوندم، فقط یادمه جلدش قرمز رنگ بود. میگفت که اون کاری رو که میخواین به شکل عادت روزانه در بیارین به سه بخش تقسیم کنید. حداقل، حدوسط و حداکثر. مثلن اگه میخواین هر روز ورزش کردن رو به شکل عادت در بیارین سه حدِ حداقل ده دقیقه، حدوسط بیست دقیقه و حداکثر 40 دقیقه در نظر بگیرین و با توجه به شرایط اون روز، یکی از حدها رو انتخاب کنین و بهش پایبند باشین. درسته که این راهحلی برای عادت سازیه ولی برای برنامهریزی هم کاربرد داره. حالا منم باید همین کارو بکنم. مثلن برای نوشتن رمانِ جدیدم حداقل روزانه 100 کلمه، حدوسط 300 کلمه و حداکثر 500 کلمه در روز میتونه مناسب باشه.
خدایا کمکم کن!
آخرین نظرات: