وارد کتابفروشی که میشوم انگار وارد دنیایی دیگر شدهام. هزاران هزار کتاب که اگر ثانیه به ثانیهی عمرم را صرف خواندن کنم باز هم نمیتوانم همهشان را بخوانم، به استقبالم میآیند.
بعضیهاشان آشنایند. هم خودشان و هم خالقشان. مثل وقتی که وارد جمعی غریبه میشوی و ناگهان از دیدن چند چهرهی آشنا لبخند میزنی، از دیدنِ بعضیهاشان لبخند میزنم. اما بعضی دیگر نه. دیدنشان نه حس دارد و نه تصویر نویسندهشان را در ذهنم تداعی میکند بنابراین به سراغشان نمیروم مگر اینکه نام یا جلدی خاص و جذاب داشته باشند.
اینها را گفتم که در نهایت چه بگویم؟
اینکه نویسنده اگر میخواهد دیده و خوانده شود باید حداقل یک رسانهی شخصی قوی داشته باشد.
رسانهی شخصی چیست؟
منظور از رسانهی شخصی سایت، پیج اینستاگرام و یا کانال (تلگرام، ایتا، بله و…) میباشد با نام و هویت اصلی نویسنده با تعداد مخاطبان قابل قبول یا قابل توجه که هر روز و به طور پیوسته به روز میشود.
چرایی، علل و فواید داشتن رسانهی شخصی برای نویسنده
1. داشتن رسانهی شخصی قوی مستلزم انتشار پیوسته و منظم است و این انتشار موجب رشد و پاکیزگی قلم نویسنده خواهد شد.
2. نویسنده برای اینکه دچارِ کمبودِ حرف و ایده نشود مجبور است به زیاد خواندن، زیاد دیدن، زیاد تجربه کردن و زیاد یادگرفتن! در نتیجه روزبهروز رشد خواهد کرد.
3. آشنایی مخاطبین و خوانندگان با نام و قلم نویسنده.
4. کمک به محبوبیت و مشهوریت نویسنده در بین کتابخوانان.
5. احتمال بیشترِ پذیرش اثر توسط ناشر.
6. فروش بیشتر و سریعتر کتاب.
در کل
زندگی در عصر اینترنت و شبکههای اجتماعی، فرصتهای بیشمار و بینظیری در اختیار نویسندگان قرار داده است. از به وجود آمدن مشاغل جدید برای نویسندگان مثل کپیرایتینگ و تولید محتوای متنی، تا فرصت دیده شدن و ارتباط با مخاطبان قبل از انتشار اثر. استفاده نکردن از این فرصتها دیوانگی محض است.
آخرین نظرات: