جستجو

رمز و راز نوشتن دیالوگ‌های منحصر به فرد

دفتر، قلم و قهوه

دغدغه‌ی نوشتن دیالوگ‌های باورپذیر، به جا و تاثیرگذار یکی از اصلی‌ترین ذهن‌مشغولی‌های هر داستان‌نویس است. همه‌ی ما داستان‌نویس‌ها دوست داریم به جای اینکه بگوییم «چه کسی چه چیزی را گفت»، نشان بدهیم که «چه کسی چه چیزی را گفت». ما می‌خواهیم خواننده صدای منحصر به فرد هر شخصیت را در داستان از دیگری تشخیص و تمییز دهد.

برای این کار مقاله‌ی زیر ـ که با کمک چت جی‌پی‌تی نوشته شده ـ می‌تواند کمک و راهنمای خوبی باشد.

چطور هر شخصیت صدای منحصر به فرد خود را داشته باشد؟

 ۱.شخصیت‌هایتان را کاملا بشناسید.

سن؟ جنس؟ میزان تحصیلات؟ علاقه‌مندی‌ها و ترس‌ها؟ موقعیت و جایگاه اجتماعی و اقتصادی خانواده؟

یک کارگر ساختمانی ۵۰ ساله هرگز مانند یک مهندس کامپیوتر ۳۰ ساله صحبت نمی‌کند.

۲.از اشخاص واقعی الهام بگیرید.

به آدمهای دور و بَر چه در فضای حقیقی و چه در سوشال مدیا توجه کنید. مشاهده رفتارها و نحوه بیان احساسات آنها می‌تواند به شما کمک کند.

۳.برای هر شخصیت لحن و زبان ویژه بسازید.

هر شخصیت باید لحن و زبان خاص خود را داشته باشد. شاید یکی از شخصیت‌ها رسمی صحبت کند و دیگری غیررسمی و خودمانی باشد. از اصطلاحات و جملات خاص (تکیه کلام) استفاده کنید که شخصیت‌ها معمولاً در گفت‌وگوهای‌شان از آن‌ها استفاده می‌کنند.

۴.به لهجه و گویش محل زندگی شخصیت‌ها دقت کنید.

اگر داستان شما در یک منطقه خاص یا با فرهنگ خاصی می‌گذرد، دقت به لهجه و گویش می‌تواند به شناخت بهتر شخصیت‌ها کمک کند. واژه‌ها و عبارات خاص آن فرهنگ را به شخصیت‌ها اضافه کنید.

۵.دیالوگ‌نویسی را تمرین کنید.

در نوشتن دیالوگ برای شخصیت‌هایتان، سعی کنید موقعیت‌ها و گفت‌وگوهای مختلف را امتحان کنید. شاید بخواهید شخصیت‌ها را در شرایط مختلف قرار دهید و ببینید چگونه واکنش نشان می‌دهند.

۶.از خوانندگان داستانتان بخواهید راجع به دیالوگ‌ها نظر و بازخورد دهند.

پس از نوشتن دیالوگ‌ها، از دیگران بخواهید تا بازخورد دهند. دیالوگ‌ها طبیعی و روان است یا مصنوعی و زمخت؟ این می‌تواند به شما کمک کند تا نقاط قوت و ضعف کارتان را شناسایی کنید.

۷.دیالوگ‌ها را با صدای بلند برای خود بخوانید.

بعد از نوشتن دیالوگ‌ها، یکبار با صدای بلند آنها را بخوانید. گاهی اوقات یک دیالگو روی کاغذ به نظر خوب و کامل است اما وقتی آن را می‌خوانید و می‌شنوید، گوشتان را اذیت می‌کند و به نظر غیرطبیعی و باورناپذیر می‌آید. پس به  حس و شهودتان اعتماد کنید و فراموش نکنید که دیالوگ و گفتگو فرایندی شنیداری است نه دیداری!

 

در نتیجه

در نهایت رمز نوشتن دیالگو‌های منحصر به فردِ تاثیرگذار و باورپذیر خواندن زیاد و تمرین خیلی زیاد است.

به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط