من واقعن آدم‌هایی که کتاب نمی‌خونن رو درک نمی‌کنم. درک نمی‌کنم چطور خودشونو از این جادو محروم می‌کنن. جادویی که گاهی روی صورتت بوسه می‌زنه

این روزا یکی از دغدغه‌هام اینه که بعد از تولدِ جوجه‌ی دوم، چطوری به کارام برسم. البته منظورم از کارهام، بیشتر کارهایی هست که تو

باید بپذیرم! باید قبول کنم که زندگی اونطور که من می‌خوام و انتظار دارم پیش نمی‌ره. باید با آغوشِ باز و پذیرا به استقبال اونچه

از آدمایی که از پیر شدن نمی‌ترسن و سعی نمی‌کنن با رنگِ مو و بوتاکس و … خودشون و دیگران رو گول بزنن خوشم میاد.

با اینکه کارهایی که در طول روز انجام می‌دم رو دوست دارم و خوب و مفید می‌دونم، اما از اینکه به تکرار و روزمرگی اُفتادم،